الیاف شیشه و فیبر کربن دو ماده مرکب تقویت شده با الیاف رایج هستند و از نظر خواص و کاربردها تفاوت هایی دارند:

ترکیب و ساختار: الیاف شیشه فیبری است که از کشیدن شیشه مذاب به وجود می آید و جزء اصلی آن سیلیکات است. فیبر کربن الیافی است که از پیش سازهای فیبر کربن از طریق فرآیندهای کربنیزاسیون و گرافیت سازی ساخته می شود و جزء اصلی آن کربن است.

استحکام و سفتی: فیبر کربن استحکام و سفتی بالاتری نسبت به الیاف شیشه دارد. فیبر کربن چندین برابر قوی تر از الیاف شیشه است و فیبر کربن نیز سفت تر است. این باعث می شود فیبر کربن برای برخی از کاربردهایی که به استحکام بالا و وزن سبک نیاز دارند مناسب تر باشد.

چگالی و وزن: فایبرگلاس نسبت به فیبر کربن چگالی کمتری دارد و سبک تر است. فیبر کربن چگالی کمتری دارد اما از الیاف شیشه چگالی بیشتری دارد. بنابراین، فیبر کربن می تواند در همان حجم استحکام بالاتری ارائه دهد و در عین حال بار ساختاری را کاهش دهد.

مقاومت در برابر خوردگی: الیاف شیشه مقاومت خوبی در برابر خوردگی دارد و می تواند در برابر فرسایش مواد شیمیایی مانند اسید و قلیایی مقاومت کند. مقاومت در برابر خوردگی فیبر کربن نسبتا ضعیف است و ممکن است اقدامات حفاظتی برای محیط های شیمیایی خاص مورد نیاز باشد.

رسانایی: فیبر کربن رسانایی خوبی دارد و می تواند در محافظ الکترومغناطیسی و کاربردهای رسانا استفاده شود. فایبرگلاس یک ماده عایق است و جریان الکتریکی را هدایت نمی کند.

هزینه: به طور کلی، تولید و پردازش فیبر کربن نسبتاً گران است، در حالی که الیاف شیشه نسبتاً ارزان است. این به این دلیل است که فرآیند تولید فیبر کربن پیچیده تر است و نیاز به الزامات فنی بالایی دارد.

به طور خلاصه، بین فیبر کربن و فیبر شیشه از نظر استحکام، سفتی، چگالی، مقاومت در برابر خوردگی و هزینه تفاوت‌هایی وجود دارد. انتخاب مواد فیبر مناسب به نیازها و نیازهای کاربردی خاص بستگی دارد.