Brytyjskie Narodowe Centrum Kompozytów opracowuje ultraszybkie systemy osadzania kompozytów

Źródło: Global Aviation Information 2023-02-08 09:47:24

Brytyjskie Narodowe Centrum Kompozytów (NCC), we współpracy z Loop Technology z Wielkiej Brytanii, Coriolisem z Francji i Gudelem ze Szwajcarii, zaprojektowało i opracowało ultraszybki system osadzania kompozytów (UHRCD), którego celem jest znaczne zwiększenie osadzania objętości materiałów kompozytowych podczas produkcji. Aby sprostać wymaganiom nowej generacji dużych struktur kompozytowych. Jednostka ultraszybkiego osadzania kompozytów jest finansowana przez Institute of Aerospace Technology (ATI) w ramach programu Capability Acquisition Program (iCAP) o wartości 36 milionów funtów.

Zwiększenie ilości osadzanego włókna węglowego ma kluczowe znaczenie dla przyspieszenia produkcji dużych konstrukcji, od skrzydeł samolotów po łopatki turbin. Oczekuje się, że w próbach rozwojowych zautomatyzowany system osadzania zapewni szybkość osadzania suchych włókien przekraczającą 350 kg/h, przekraczając pierwotny cel programu wynoszący 200 kg/h. Dla kontrastu, obecny standard przemysłu lotniczego dla automatycznego układania włókien o dużej strukturze wynosi około 50 kg/h. Dzięki pięciu różnym głowicom system może ciąć, podnosić i umieszczać suche materiały włókniste w zintegrowany sposób zgodnie z wymaganiami projektowymi, zapewniając opcje reagowania na wymagania różnych kształtów i scenariuszy.

W ramach programu Wings of Tomorrow firmy Airbus przeprowadzono wstępne próby rozwojowe możliwości ultraszybkiego systemu osadzania kompozytów. Firma NCC niedawno ukończyła trzecią górną warstwę powierzchniową Wings of Tomorrow ze wszystkimi zautomatyzowanymi warstwami osadzonymi ze zoptymalizowanej głowicy do osadzania. Przed rozpoczęciem trzeciego osadzania powierzchni Wing of Tomorrow zespół projektowy przeprowadził serię prób rozwojowych mających na celu poprawę dokładności pozycjonowania i szybkości osadzania materiałów z tkaniny niekarbowanej (NCF). W ramach Wings of Tomorrow przeprowadzono również eksperymenty zwiększające prędkość, które przyniosły znakomite rezultaty. Szybkość osadzania można zwiększyć z 0,05 m/s do 0,5 m/s bez niekorzystnego wpływu na dokładność masy i pozycji. Ten kamień milowy oznacza ogromny skok naprzód w produkcji kompozytów i będzie ważną częścią osiągnięcia planowanej produktywności przyszłych samolotów.